Βάσει του άρθρου 1520 του Αστικού Κώδικα, ο γονέας που δεν διαμένει με το παιδί έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να διατηρεί εκτενή επικοινωνία με αυτό, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής παρουσίας και επαφής, καθώς και της διαμονής του παιδιού στο σπίτι του.
Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το παιδί πρέπει να ενθαρρύνει και να διευκολύνει την τακτική επικοινωνία του παιδιού με τον άλλο γονέα. Η αναφορά στον νόμο περί επικοινωνίας χαρακτηρίζει αυτήν τη διαδικασία ως δικαίωμα και υποχρέωση για τον γονέα. Αυτή η υποχρέωση ερμηνεύεται ως αναγνώριση της σημασίας της επικοινωνίας και λειτουργεί σαν κατευθυντήριος οδηγία για τους γονείς, χωρίς να επιβάλλει την αναγκαστική επικοινωνία. Επιπλέον, ο γονέας που διαμένει με το παιδί οφείλει να ενθαρρύνει τη σχέση του παιδιού με τον άλλο γονέα, προωθώντας τη θετική αίσθηση και τη συνεργασία για την ομαλή άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας.
Η φυσική παρουσία του παιδιού με τον γονέα που δεν διαμένει υπολογίζεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου, εκτός αν υπάρχουν λόγοι που δικαιολογούν μικρότερο ή μεγαλύτερο χρόνο επικοινωνίας, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες διαβίωσης και το συμφέρον του παιδιού, με την προϋπόθεση ότι δεν διαταράσσεται η καθημερινή ζωή του παιδιού.
Η αποκλειστική ή περιοριστική προσέγγιση στην επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιού επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις σοβαρής σημασίας, ειδικά όταν ο γονέας που δεν έχει την καθοδήγηση του παιδιού θεωρείται ακατάλληλος να ασκήσει αυτό το δικαίωμα επικοινωνίας. Το δικαστήριο μπορεί να εφαρμόσει διάφορα μέσα, όπως την αξιολόγηση από κοινωνικούς λειτουργούς ή ψυχολόγους, για να κρίνει την καταλληλότητα του γονέα.
Επιπλέον, οι γονείς δεν μπορούν να εμποδίζουν την επικοινωνία του παιδιού με άλλα μέλη της οικογένειας, εκτός αν υπάρχουν σημαντικοί λόγοι. Επίσης, οι γονείς δεν μπορούν να απαγορεύουν στο παιδί την επαφή με τρίτους που έχουν αναπτύξει σχέση οικογενειακής φύσης, αν αυτό εξυπηρετεί το συμφέρον του παιδιού.
Τα θέματα που σχετίζονται με την επικοινωνία καθορίζονται με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή από το δικαστήριο. Σε περίπτωση κατάχρησης αυτού του δικαιώματος, ο άλλος γονέας ή οποιοσδήποτε γονέας, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει την αλλαγή της επικοινωνίας από το δικαστήριο.
Για την εφαρμογή του άρθρου 1520 του Αστικού Κώδικα, το καθοριστικό είναι μόνο το γεγονός ότι ο γονέας δεν διαμένει με το παιδί, ανεξαρτήτως της κοινής τους ευθύνης για τη φροντίδα του παιδιού.
Η παραπάνω ρύθμιση προσπαθεί να ορίσει ένα ελάχιστο επίπεδο επικοινωνίας του παιδιού με τον μη διαμένοντα γονέα, το οποίο συμβάλλει στην ψυχική και προσωπική ανάπτυξή του. Η επικοινωνία χωρίς τη φυσική παρουσία του γονέα δεν λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του ελάχιστου χρόνου.
Η ανατροπή του τεκμηρίου της παραγράφου 1 του άρθρου 1520 του Αστικού Κώδικα είναι πιθανή, εάν αποδειχθεί ότι το συμφέρον του παιδιού απαιτεί διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να συμβεί όταν ο γονέας που έχει το δικαίωμα επικοινωνίας επιθυμεί μικρότερο χρονικό διάστημα επαφής με το παιδί του, ή όταν υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν τις συνθήκες διαβίωσης του παιδιού και προκαλούν διαταραχές στην καθημερινότητά του.
