Πότε δίνεται η επιμέλεια παιδιού στον πατέρα; Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο, σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης των γονέων, η επιμέλεια του τέκνου ασκείται από κοινού από τους γονείς, εκτός εάν ο δικαστής κρίνει ότι αυτό δεν είναι προς το συμφέρον του τέκνου.
Η επιμέλεια του τέκνου περιλαμβάνει την καθημερινή ανατροφή, την εκπαίδευση του τέκνου και τα ζητήματα της καθημερινής του διαβίωσης, ενώ η γονική μέριμνα αφορά τη λήψη σημαντικών αποφάσεων για τη ζωή του, όπως η επιλογή σχολείου, θρησκείας, ονόματος κ.λπ.
Ο δικαστής, κατά την κρίση του για το συμφέρον του τέκνου, λαμβάνει υπόψη διάφορους παράγοντες, όπως:
Τη φυσική, ψυχική και συναισθηματική κατάσταση του τέκνου.
Τη σχέση του τέκνου με τους γονείς του.
Τις συνθήκες διαβίωσής του τέκνου.
Τις ικανότητες και τις δυνατότητες των γονέων να φροντίσουν το τέκνο.
Στην πράξη, η συνεπιμέλεια του τέκνου είναι η πιο διαδεδομένη πρακτική στην Ελλάδα με τις αλλαγές που έφερε ο νόμος 4800/2021 στο Οικογενειακό Δίκαιο. Ο πατέρας έχει το δικαίωμα να ασκεί την επιμέλεια του τέκνου του, εφόσον αυτό κρίνεται προς το συμφέρον του τέκνου.
Σε περίπτωση που ο δικαστής κρίνει ότι η επιμέλεια του τέκνου πρέπει να δοθεί αποκλειστικά στον πατέρα, αυτό συμβαίνει συνήθως στις ακόλουθες περιπτώσεις:
Ο πατέρας είναι ο μόνος γονέας που είναι διαθέσιμος να φροντίσει το τέκνο.
Η μητέρα είναι ανίκανη να φροντίσει το τέκνο, λόγω σωματικής ή ψυχικής ασθένειας.
Η μητέρα έχει κακοποιητική συμπεριφορά απέναντι στο τέκνο.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η επιμέλεια του τέκνου είναι ένα περίπλοκο ζήτημα που πρέπει να κρίνεται από τον δικαστή με βάση τις συγκεκριμένες συνθήκες κάθε περίπτωσης. Ο πατέρας που επιθυμεί να ασκήσει την επιμέλεια του τέκνου του θα πρέπει να προσκομίσει στο δικαστήριο στοιχεία που να τεκμηριώνουν ότι αυτό είναι προς το συμφέρον του τέκνου.
Ενδεικτικά, στοιχεία που μπορεί να προσκομίσει ο πατέρας στο δικαστήριο για να τεκμηριώσει ότι η επιμέλεια του τέκνου πρέπει να δοθεί σε αυτόν είναι τα εξής:
Πιστοποιητικά από ψυχολόγους ή κοινωνικούς λειτουργούς που να επιβεβαιώνουν ότι ο πατέρας είναι σε θέση να φροντίσει το τέκνο.
Βεβαιώσεις από εργοδότες ή σχολεία που να αποδεικνύουν ότι ο πατέρας έχει σταθερή εργασία και στέγη.
Βίντεο ή φωτογραφίες που να αποδεικνύουν τη σχέση του πατέρα με το τέκνο.
Σε περίπτωση που ο δικαστής κρίνει ότι η επιμέλεια του τέκνου πρέπει να δοθεί αποκλειστικά στον πατέρα, αυτό σημαίνει ότι ο πατέρας έχει την πλήρη ευθύνη για την ανατροφή, την εκπαίδευση και τα τρέχοντα ζητήματα της καθβμερινότητας του τέκνου. Η μητέρα έχει το δικαίωμα να επικοινωνεί με το τέκνο και να το επισκέπτεται, σύμφωνα με τους όρους που θα ορίσει ο δικαστής.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η απόφαση του δικαστή για την επιμέλεια του τέκνου μπορεί να αλλάξει στο μέλλον, εάν αλλάξουν οι συνθήκες που οδήγησαν στην αρχική απόφαση. Για παράδειγμα, εάν η μητέρα του τέκνου θεραπευτεί από μια ασθένεια που την εμπόδιζε να φροντίσει το τέκνο, ο δικαστής μπορεί να αποφασίσει να αναθέσει την επιμέλεια του τέκνου στην μητέρα.Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο θα πρέπει να κατατεθεί αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για ανάκληση ή μεταρρύθμιση δικαστικής αποφάσεως και να εκδοθεί απόφαση για αυτή.
Συμπερασματικά, η επιμέλεια του τέκνου είναι ένα σημαντικό ζήτημα που πρέπει να αποφασιστεί με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου. Ο πατέρας που επιθυμεί να ασκήσει την επιμέλεια του τέκνου του θα πρέπει να προσκομίσει στο δικαστήριο στοιχεία που να τεκμηριώνουν ότι αυτό είναι προς το συμφέρον του τέκνου.
