Εκκρεμοδικία, όπως προβλέπεται στα άρθρα 221 και 222 ΚΠολΔ, είναι η κατάσταση κατά την οποία εκκρεμεί ενώπιον δικαστηρίου μία υπόθεση, δηλαδή δεν έχει ακόμη εκδοθεί απόφαση επί αυτής. Η εκκρεμοδικία αποτελεί ένσταση, η οποία μπορεί να προταθεί από τον αντίδικο σε μία νέα δίκη, για να ζητήσει την αναστολή της δεύτερης δίκης μέχρι την έκδοση απόφασης στην πρώτη.
Για να υπάρξει εκκρεμοδικία, πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις, οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 222 ΚΠολΔ και είναι οι ακόλουθες:
Υπόθεση. Η υπόθεση πρέπει να είναι δικαστική, δηλαδή να έχει ασκηθεί αγωγή ή ένδικο μέσο ενώπιον δικαστηρίου.
Εκκρεμότητα. Η υπόθεση πρέπει να εκκρεμεί ενώπιον δικαστηρίου, δηλαδή να μην έχει ακόμη εκδοθεί απόφαση επί αυτής.
Ταυτότητα αντικειμένου. Το αντικείμενο της νέας δίκης πρέπει να είναι ταυτόσημο με το αντικείμενο της εκκρεμούς δίκης.
Ταυτότητα διαδίκων. Οι διάδικοι της νέας δίκης πρέπει να είναι οι ίδιοι με τους διαδίκους της εκκρεμούς δίκης.
Η ένσταση εκκρεμοδικίας μπορεί να προταθεί από τον αντίδικο σε μία νέα δίκη, με δήλωση που κατατίθεται στο δικαστήριο που εκδικάζει τη νέα δίκη. Η δήλωση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει τα στοιχεία της εκκρεμούς δίκης, καθώς και τους λόγους για τους οποίους ο αντίδικος θεωρεί ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις της εκκρεμοδικίας.
Αν το δικαστήριο δεχθεί την ένσταση εκκρεμοδικίας, αναστέλλει την εκδίκαση της νέας δίκης μέχρι την έκδοση απόφασης στην εκκρεμή δίκη.
Συνέπειες της εκκρεμοδικίας
Η εκκρεμοδικία έχει τις εξής συνέπειες:
Αναστολή της νέας δίκης. Το δικαστήριο που εκδικάζει τη νέα δίκη αναστέλλει την εκδίκαση της μέχρι την έκδοση απόφασης στην εκκρεμή δίκη.
Αδυναμία εκδίκασης της νέας δίκης. Αν η εκκρεμής δίκη λήξει με καταψηφιστική απόφαση, η νέα δίκη δεν μπορεί να εκδικαστεί, ακόμη και αν ο αντίδικος δεν ασκήσει έφεση κατά της καταψηφιστικής απόφασης.
Εξαιρέσεις
Η ένσταση εκκρεμοδικίας δεν μπορεί να προταθεί στις εξής περιπτώσεις:
Αν η εκκρεμής δίκη έχει εκδικαστεί τελεσίδικα.
Αν η εκκρεμής δίκη έχει κηρυχθεί απαράδεκτη.
Αν η εκκρεμής δίκη έχει παύσει.
Συμπέρασμα
Η εκκρεμοδικία είναι μία ένσταση που μπορεί να προταθεί από τον αντίδικο σε μία νέα δίκη, για να ζητήσει την αναστολή της δεύτερης δίκης μέχρι την έκδοση απόφασης στην πρώτη. Η ένσταση αυτή μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για την έκβαση της νέας δίκης.
Ακόμα εκκρεμοδικία έζουμε και στις υποθέσεις εκουσίας δικαιοδοσίας από το χρονικό σημείο της κατάθεσης της αίτησης χωρίς να χρειάζεται να επιδοθεί το δικόγραφο για τη συγκεκριμένη διαδικασία.
Εκκρεμοδικία υφίσταται και σε υποθέσεις ποινικού δικαίου καθώς σύμφωνα με το άρθρο 57 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αναφέρεται πως “Αν σε βάρος του ίδιου προσώπου για την ίδια πράξη ασκήθηκαν περισσότερες διώξεις, κηρύσσονται απαράδεκτες λόγω εκκρεμοδικίας εκείνες οι οποίες ασκήθηκαν μεταγενέστερα”.
Συνοψίζοντας, η εκκρεμοδικία συμβάλλει στο να μην πραγματοποιούνται πληθώρα διαδικασιών για το ίδιο δικαστικό ζήτημα, κάτι που οδηγεί αφενός στην αποσυμφόρηση της δικαιοσύνης, αφετέρου σε λιγότερες δικαστηριακές ενέργειες για τους πολίτες.
