Κήρυξη Κύριας Διαθήκης και Τεκμήριο Γνησιότητας: Αναλυτικός Οδηγός
Εισαγωγή:
Η κήρυξη κύριας διαθήκης αποτελεί νομική διαδικασία που βεβαιώνει την εγκυρότητα και αυθεντικότητα μίας διαθήκης. Η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη για να μπορέσει η διαθήκη να εφαρμοστεί μετά τον θάνατο του διαθέτη.
Βήματα για την Κήρυξη Κύριας Διαθήκης:
1. Υποβολή αίτησης:
Η αίτηση υποβάλλεται στο Πρωτοδικείο της τελευταίας κατοικίας του διαθέτη.
Η αίτηση μπορεί να υποβληθεί από:
Οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον, όπως κληρονόμους, κληροδόχους, ή εκτελεστές της διαθήκης.
Το Δημόσιο, εάν δεν υπάρχουν γνωστοί κληρονόμοι.
2. Δικαιολογητικά:
Πρωτότυπο της διαθήκης.
Βεβαίωση θανάτου του διαθέτη.
Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του διαθέτη.
Αποδεικτικά στοιχεία για το έννομο συμφέρον του αιτούντος.
3. Διαδικασία:
Το δικαστήριο ορίζει δικάσιμο για την εκδίκαση της αίτησης.
Στο δικάσιμο, ο αιτώντας οφείλει να αποδείξει:
Την γνησιότητα της διαθήκης.
Την ικανότητα του διαθέτη προς δικαιοπραξία κατά τον χρόνο σύνταξης της διαθήκης.
Την τήρηση των τυπικών προϋποθέσεων για την εγκυρότητα της διαθήκης.
Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει πραγματογνωμοσύνη για την εξακρίβωση της γνησιότητας της διαθήκης.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, το δικαστήριο εκδίδει απόφαση, με την οποία κηρύσσει την διαθήκη κύρια ή ακυρώνει.
Τεκμήριο Γνησιότητας:
Η κήρυξη κύριας μίας ιδιόγραφης διαθήκης δημιουργεί τεκμήριο γνησιότητας υπέρ της, μετά την παρέλευση πενταετίας από την δημοσίευσή της, χωρίς να έχει αμφισβητηθεί η γνησιότητά της σε δίκη.
Το τεκμήριο αυτό μπορεί να αντικρουστεί από τον/τους αμφισβητούντες την γνησιότητα, με την προσκόμιση αντίθετων αποδεικτικών στοιχείων.
Σημαντικές Παρατηρήσεις:
Η διαδικασία κήρυξης κύριας διαθήκης μπορεί να είναι χρονοβόρα και περίπλοκη.
Συνιστάται η συνδρομή δικηγόρου για την ορθή διεκπεραίωση της διαδικασίας.
Η ύπαρξη κληρονομικής διαφοράς μπορεί να επηρεάσει την έκβαση της διαδικασίας.
