Η πλαστογραφία διαθήκης είναι μια ποινική πράξη που συνίσταται στη νόθευση ή τη μεταβολή του περιεχομένου μιας διαθήκης με δόλο. Η πλαστογραφία διαθήκης μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, όπως:
Αντικατάσταση του περιεχομένου της διαθήκης με άλλο περιεχόμενο. Για παράδειγμα, ένας κληρονόμος μπορεί να αντικαταστήσει το όνομα ενός άλλου κληρονόμου με το δικό του.Προσθήκη ή αφαίρεση περιεχομένου από την διαθήκη. Για παράδειγμα, ένας κληρονόμος μπορεί να προσθέσει ένα περιουσιακό στοιχείο στην διαθήκη ή να αφαιρέσει ένα περιουσιακό στοιχείο από την διαθήκη.Τροποποίηση του περιεχομένου της διαθήκης. Για παράδειγμα, ένας κληρονόμος μπορεί να αλλάξει το ποσοστό της κληρονομιάς που θα λάβει ένας άλλος κληρονόμος.
Η πλαστογραφία διαθήκης τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή.
Κατασκευή ιδιόγραφης διαθήκης
Η ιδιόγραφη διαθήκη είναι ένας τύπος διαθήκης που γράφεται εξ ολοκλήρου με το χέρι του διαθέτη, χρονολογείται και υπογράφεται. Η ιδιόγραφη διαθήκη είναι ένας απλός και εύκολος τρόπος για να διαθέσει κάποιος την περιουσία του μετά τον θάνατό του.
Για να είναι έγκυρη η ιδιόγραφη διαθήκη, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
Να είναι γραμμένη εξ ολοκλήρου με το χέρι του διαθέτη.Να χρονολογείται.Να υπογράφεται από το διαθέτη.
Εάν η ιδιόγραφη διαθήκη δεν πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις, είναι άκυρη.
Για να γράψει κάποιος μια ιδιόγραφη διαθήκη, πρέπει να ακολουθήσει τα εξής βήματα:
Να αποφασίσει πως θέλει να διανείμει τη περιουσία του. Ο διαθέτης πρέπει να αποφασίσει σε ποιον ή σε ποιους θέλει να διανείμει τη περιουσία του.
Να γράψει την διαθήκη με το χέρι του. Ο διαθέτης πρέπει να γράψει την διαθήκη με το δικό του χέρι, χωρίς να χρησιμοποιήσει μηχανικά μέσα.
Να χρονολογήσει την διαθήκη. Ο διαθέτης πρέπει να γράψει την ημερομηνία σύνταξης της διαθήκης.
Να υπογράψει την διαθήκη. Ο διαθέτης πρέπει να υπογράψει την διαθήκη με το δικό του χέρι.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ιδιόγραφη διαθήκη πρέπει να φυλάσσεται με ασφάλεια, ώστε να μην χαθεί ή να αλλοιωθεί.
Η κήρυξη της ιδιόγραφης διαθήκης ως κυρίας δεν παράγει τεκμήριο γνησιότητας αυτής υπέρ του επικαλουμένου αυτή, που οφείλει να αποδείξει τη γνησιότητα της.
Σύμφωνα με το άρθρο 808 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, η κήρυξη ιδιόγραφης διαθήκης ως κυρίας γίνεται με πράξη του αρμόδιου για τη δημοσίευσή της ειρηνοδίκη, εφόσον πιθανολογηθεί γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη.
Η πιθανολόγηση αυτή γίνεται με βάση τα ακόλουθα στοιχεία:
Την ομοιομορφία της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη με άλλα έγγραφα που είναι γνωστό ότι έχουν συνταχθεί από τον ίδιο.
Την ύπαρξη μαρτυρικών καταθέσεων που επιβεβαιώνουν τη γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη.
Την έλλειψη στοιχείων που να υποδηλώνουν ότι η διαθήκη είναι πλαστή.
Εάν ο ειρηνοδίκης πιθανολογήσει τη γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη, κηρύσσει την ιδιόγραφη διαθήκη ως κύρια. Η κήρυξη αυτή έχει ως αποτέλεσμα η διαθήκη να ισχύει και να εφαρμόζεται από τους κληρονόμους.
Ωστόσο, η κήρυξη της ιδιόγραφης διαθήκης ως κυρίας δεν παράγει τεκμήριο γνησιότητας αυτής. Αυτό σημαίνει ότι ο επικαλούμενος την διαθήκη, ο οποίος είναι συνήθως ο κληρονόμος που έχει ωφεληθεί από αυτήν, οφείλει να αποδείξει τη γνησιότητα της.
Η απόδειξη αυτή μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, όπως με:
Την προσκόμιση άλλων εγγράφων που είναι γνωστό ότι έχουν συνταχθεί από τον διαθέτη και που ομοιάζει η γραφή τους με την γραφή της διαθήκης.
Την προσκόμιση μαρτυρικών καταθέσεων που επιβεβαιώνουν τη γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη.
Την διεξαγωγή γραφολογικής εξέτασης από δικαστικό γραφολόγο.
Εάν ο επικαλούμενος την διαθήκη δεν καταφέρει να αποδείξει τη γνησιότητα της, η διαθήκη ακυρώνεται και εφαρμόζεται η εξ αδιαθέτου διαδοχή.
Για παράδειγμα, εάν ένας κληρονόμος προσκομίσει σε δικαστήριο μια ιδιόγραφη διαθήκη, ο αντίδικος κληρονόμος μπορεί να αμφισβητήσει τη γνησιότητα της διαθήκης. Για να αποδείξει τη γνησιότητα της διαθήκης, ο κληρονόμος που την προσκομίζει μπορεί να προσκομίσει άλλα έγγραφα που είναι γνωστό ότι έχουν συνταχθεί από τον διαθέτη και που ομοιάζει η γραφή τους με την γραφή της διαθήκης. Μπορεί επίσης να προσκομίσει μαρτυρικές καταθέσεις που επιβεβαιώνουν τη γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη. Εάν ο κληρονόμος καταφέρει να αποδείξει τη γνησιότητα της διαθήκης, η διαθήκη θα ισχύσει και θα εφαρμόζεται. Εάν όμως δεν καταφέρει να αποδείξει τη γνησιότητα της διαθήκης, η διαθήκη θα ακυρωθεί και θα εφαρμόζεται η εξ αδιαθέτου διαδοχή.
Η έκθεση του πραγματογνώμονα, όπως και στις υπόλοιπες περιπτώσεις, εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο. Αυτό σημαίνει ότι το δικαστήριο δεν δεσμεύεται από τα συμπεράσματα του πραγματογνώμονα, αλλά μπορεί να τα απορρίψει ή να τα αποδεχθεί, ανάλογα με την κρίση του.
Στην περίπτωση της ιδιόγραφης διαθήκης, η έκθεση του πραγματογνώμονα είναι σημαντική για την απόδειξη της γνησιότητας της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη. Ωστόσο, η κρίση του δικαστή ως προς την εκτίμηση του περιεχομένου της έκθεσης είναι ελεύθερη.
Για παράδειγμα, εάν ο πραγματογνώμονας αναφέρει ότι η γραφή και η υπογραφή της διαθήκης είναι γνήσιες, το δικαστήριο μπορεί να απορρίψει τα συμπεράσματά του, εάν υπάρχουν άλλα στοιχεία που υποδηλώνουν την ψευδή σύνταξη της διαθήκης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το δικαστήριο μπορεί να ορίσει νέο πραγματογνώμονα (τεχνικό σύμβουλο) για να επανεξετάσει την έκθεση του αρχικού πραγματογνώμονα. Αυτό μπορεί να συμβεί εάν η έκθεση του αρχικού πραγματογνώμονα είναι ελλιπής ή αντιφατική, ή εάν υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την εγκυρότητά της.
Η ελεύθερη εκτίμηση της έκθεσης του πραγματογνώμονα από το δικαστήριο είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της δικαιοσύνης. Η έκθεση του πραγματογνώμονα είναι μια επιστημονική γνώμη, αλλά δεν είναι απόλυτη. Το δικαστήριο πρέπει να έχει την εξουσία να κρίνει αν η έκθεση αυτή είναι πειστική και αν τα συμπεράσματά της είναι βάσιμα.
