Σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, η επιμέλεια των τέκνων ανήκει και στους δύο γονείς, εκτός εάν υπάρχει αντίθετη συμφωνία μεταξύ τους ή απόφαση δικαστηρίου.
Η επιμέλεια περιλαμβάνει την άσκηση του δικαιώματος της ανατροφής, της εκπαίδευσης, της σωματικής και πνευματικής υγείας και γενικότερα όλα τα ζητήματα που αφορούν τη τρέχουσα καθημερινότητα του τέκνου. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια και εμπεριέχει και τα ζητήματα που αφορούν τη διοίκηση της περιουσίας και τη νομική εκπροσώπηση του τέκνου.
Η μητέρα μπορεί να χάσει την επιμέλεια των τέκνων της μόνο σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι ασκεί κακή επιμέλεια. Σύμφωνα με το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα, κακή επιμέλεια είναι η παράβαση των καθηκόντων των γονέων, η καταχρηστική άσκηση των δικαιωμάτων τους ή η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους.
Ενδεικτικά παραδείγματα κακής επιμέλειας είναι:
Η παραμέληση της διατροφής, της υγιεινής ή της ιατρικής παρακολούθησης του τέκνου.
Η κακοποίηση ή η εκμετάλλευση του τέκνου.
Η παραβίαση των δικαιωμάτων του τέκνου, όπως η εκπαίδευση, η θρησκεία ή η ελευθερία έκφρασης.
Η έκθεση του τέκνου σε επικίνδυνες ή επιβλαβείς καταστάσεις.
Η απόφαση για την αφαίρεση της επιμέλειας από τη μητέρα λαμβάνεται από το δικαστήριο, μετά από αίτηση του άλλου γονέα ή του ίδιου του τέκνου. Στην απόφαση αυτή το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα του τέκνου, τα οποία είναι το υπέρτατο κριτήριο για την άσκηση της επιμέλειας.
Στην πράξη, η αφαίρεση της επιμέλειας από τη μητέρα είναι μια σχετικά σπάνια διαδικασία. Οι δικαστές επιλέγουν να διατηρήσουν την επιμέλεια στους δύο γονείς, ακόμη και αν ένας από τους δύο έχει διαπράξει κάποια παραπτώματα. Αυτό συμβαίνει επειδή θεωρούν ότι είναι σημαντικό για το τέκνο να έχει επαφή και με τους δύο γονείς του, προκειμένου να σχηματίσει μια πληρεστερη και ισορροπημένη προσωπικοτητα.
Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου η κακή επιμέλεια της μητέρας είναι ιδιαίτερα σοβαρή, το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την αφαίρεση της επιμέλειας. Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις όπου η μητέρα έχει κακοποιήσει ή εγκαταλείψει το τέκνο της, το δικαστήριο είναι πιθανό να αποφασίσει ότι το συμφέρον του τέκνου είναι να ανατραφεί από τον άλλο γονέα ή από τρίτο πρόσωπο.
Συμπερασματικά, η μητέρα μπορεί να χάσει την επιμέλεια των τέκνων της μόνο σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι ασκεί κακή επιμέλεια. Η απόφαση για την αφαίρεση της επιμέλειας λαμβάνεται από το δικαστήριο, μετά από αίτηση του άλλου γονέα ή του ίδιου του τέκνου. Στην απόφαση αυτή το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα του τέκνου, τα οποία είναι το υπέρτατο κριτήριο για την άσκηση της επιμέλειας.
