Οι ανακοπές κατ’ άρθρα 632 και 933 ΚΠολΔ είναι ένδικα βοηθήματα που παρέχονται στον καθ’ ου η εκτέλεση για την προστασία των δικαιωμάτων του κατά τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης.
Η πρώτη αφορά στη διαταγή πληρωμής, η δεύτερη δε στις πράξεις της εκτελεστικής διαδικασίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 218 παρ. 1 ΚΠολΔ, η σώρευση ανακοπών είναι επιτρεπτή, εφόσον η σύγχρονη εκδίκασή τους δεν επιφέρει σύγχυση, υπάγονται στην ίδια διαδικασία και το επιλαμβανόμενο δικαστήριο είναι αρμόδιο για αμφότερες.
Στην περίπτωση των ανακοπών κατ’ άρθρα 632 και 933 ΚΠολΔ, η σώρευση είναι επιτρεπτή, καθώς πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 218 παρ. 1 ΚΠολΔ. Και οι δύο ανακοπές υπάγονται στην ίδια διαδικασία, δηλαδή την τακτική διαδικασία, και το επιλαμβανόμενο δικαστήριο είναι το αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της εκτελεστικής διαδικασίας.
Η σώρευση των δύο ανακοπών μπορεί να γίνει στο ίδιο δικόγραφο ή σε χωριστά. Στην περίπτωση που γίνει στο ίδιο δικόγραφο, θα πρέπει να διαχωριστούν οι δύο ανακοπές, ώστε να είναι σαφής το αντικείμενο και οι λόγοι της κάθε μιας.
Η σώρευση των δύο ανακοπών έχει τα εξής πλεονεκτήματα:
Εξασφαλίζει την ταχεία και αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων του καθ’ ου η εκτέλεση.
Αποτρέπει την έκδοση αντιφατικών αποφάσεων.
Εξασφαλίζει την οικονομία της δικαστηριακής διαδικασίας.
Ενδεικτικά παραδείγματα σωρευμένων ανακοπών κατ’ άρθρα 632 και 933 ΚΠολΔ είναι τα εξής:
Ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής και ανακοπή κατά της κατάσχεσης κινητών.
Ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής και ανακοπή κατά της κατάσχεσης ακινήτων.
Ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής και ανακοπή κατά της αναγκαστικής εκτέλεσης για την επιβολή προσωπικής κράτησης.
Σε κάθε περίπτωση, η σώρευση των δύο ανακοπών θα πρέπει να γίνεται με προσοχή, ώστε να διασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή του νόμου και η προστασία των δικαιωμάτων των διαδίκων.
Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 631, 632 παρ. 2, 633 παρ. 2 εδ. γ, 904 παρ. 2 περ. α και ε, 918 παρ. 2 περ. α, 919 και 933 παρ. 4 ΚΠολΔ, ως ισχύουν μετά την κατά περίπτωση αντικατάστασή τους με τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του ν. 4335/2015, συνάγεται ότι:
Η διαταγή πληρωμής εκδίδεται από τον ειρηνοδικείο, εφόσον συντρέχουν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 632 ΚΠολΔ.
Η ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής μπορεί να ασκηθεί από τον καθ’ ου η εκτέλεση μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την επίδοση της διαταγής πληρωμής.
Η ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής μπορεί να στηρίζεται σε λόγους που αφορούν την ύπαρξη της απαίτησης, την ύπαρξη των θεμελιωτικών της περιστατικών, την ύπαρξη εκτελεστού τίτλου ή την εκτελεστότητα αυτού.
Η τελεσίδικη απόφαση επί της ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής αποτελεί δεδικασμένο για την εκτελεστική διαδικασία, η οποία ακολουθεί.
Ειδικότερα, από το άρθρο 631 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η διαταγή πληρωμής αποτελεί τίτλο εκτελεστό, ο οποίος μπορεί να εκδοθεί από τον ειρηνοδικείο, εφόσον συντρέχουν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις, οι οποίες αναφέρονται στα άρθρα 623 – 628 ΚΠολΔ. Οι προϋποθέσεις αυτές είναι οι εξής:
Η απαίτηση πρέπει να είναι χρηματική, δηλαδή πρέπει να είναι ληξιπρόθεσμη και απαιτητή.
Η απαίτηση πρέπει να είναι ορισμένη, δηλαδή πρέπει να προσδιορίζεται το ποσό της, το αντικείμενο της και το πρόσωπο του οφειλέτη.
Η απαίτηση πρέπει να προκύπτει από έγγραφο ή από άλλο αποδεικτικό μέσο, το οποίο πρέπει να προσκομίζεται με την αίτηση για έκδοση της διαταγής πληρωμής.
Στην περίπτωση που δεν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την έκδοση της διαταγής πληρωμής, ο καθ’ ου η εκτέλεση μπορεί να ασκήσει ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής. Η ανακοπή αυτή μπορεί να ασκηθεί μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση της διαταγής πληρωμής.
Η ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής μπορεί να στηρίζεται σε λόγους που αφορούν την ύπαρξη της απαίτησης, την ύπαρξη των θεμελιωτικών της περιστατικών, την ύπαρξη εκτελεστού τίτλου ή την εκτελεστότητα αυτού.
Εάν η ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής γίνει δεκτή, η διαταγή πληρωμής ακυρώνεται και παύει να παράγει έννομα αποτελέσματα.
Η τελεσίδικη απόφαση επί της ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής αποτελεί δεδικασμένο για την εκτελεστική διαδικασία, η οποία ακολουθεί. Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση αυτή δεσμεύει το δικαστήριο που επιλαμβάνεται της εκτελεστικής διαδικασίας και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από τον καθ’ ου η εκτέλεση.
Στην περίπτωση που η ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής απορριφθεί, η διαταγή πληρωμής μένει σε ισχύ και μπορεί να εκτελεστεί.
