Άρθρο 26 – Ποινικός Κώδικας (Νόμος 4619/2019) – Υπαιτιότητα στα κακουργήματα και πλημμελήματα
1. Δόλος
Για να θεμελιωθεί ποινική ευθύνη για κακούργημα ή πλημμέλημα, απαιτείται ύπαρξη δόλου, ο οποίος ορίζεται ως η συνείδηση του άδικου χαρακτήρα της πράξης και η θέληση της πραγμάτωσής της.
2. Αμέλεια
Ποινική ευθύνη δύναται να θεμελιωθεί και σε περίπτωση αμέλειας, η οποία ορίζεται ως η έλλειψη της επιβαλλόμενης από την περίσταση προσοχής, την οποία ο μέσος συνετός άνθρωπος θα όφειλε να δείξει.
3. Είδη αμέλειας
Η αμέλεια διακρίνεται σε:
- Συνειδητή: Όταν ο δράστης αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο που ενέχει η πράξη του, αλλά ελπίζει ότι αυτός δεν θα επέλθει.
- Ασυνείδητη: Όταν ο δράστης δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο που ενέχει η πράξη του, ενώ όφειλε να τον αντιλαμβάνεται.
4. Μορφές δόλου
Ο δόλος διακρίνεται σε:
- Άμεσο: Όταν ο δράστης επιδιώκει ευθέως την επέλευση του εγκληματικού αποτελέσματος.
- Έμμεσο: Όταν ο δράστης δεν επιδιώκει ευθέως την επέλευση του εγκληματικού αποτελέσματος, αλλά αποδέχεται την πιθανότητα επέλευσής του.
5. Συνυπολογισμός περιστάσεων
Για τον καθορισμό της υπαιτιότητας λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθες περιστάσεις:
- Η φύση και η βαρύτητα της πράξης
- Ο τρόπος τέλεσης της πράξης
- Η ένταση του δόλου ή της αμέλειας
- Η προσωπικότητα του δράστη
- Οι τυχόν προηγούμενες καταδίκες του δράστη
Σημείωση:
Το παρόν κείμενο αποτελεί μια σύντομη περίληψη του άρθρου 26 του Ποινικού Κώδικα. Για μια πλήρη και λεπτομερή ερμηνεία του άρθρου, παρακαλούμε συμβουλευτείτε τον κώδικα ή έναν νομικό σύμβουλο.
