Μια μεταχρονολογημένη επιταγή είναι μια επιταγή στην οποία αναγράφεται μια ημερομηνία έκδοσης που είναι μεταγενέστερη από την πραγματική ημερομηνία έκδοσης. Αυτό μπορεί να γίνει για διάφορους λόγους, όπως για να παραταθεί η προθεσμία εμφάνισης της επιταγής ή για να δοθεί στον κομιστή ένα χρονικό περιθώριο για να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα για την πληρωμή της.
Η μεταχρονολόγηση μιας επιταγής είναι νόμιμη στην Ελλάδα, εφόσον η χρονολογία έκδοσης της τέθηκε από τον εκδότη ή τον κομιστή στα πλαίσια της εξουσιοδοτικής συμφωνίας του εκδότη προς αυτόν. Ωστόσο, ο κομιστής έχει το δικαίωμα να εμφανίσει την επιταγή προς πληρωμή και πριν από την ημεροχρονολογία που φέρεται ότι εκδόθηκε. Σε περίπτωση που η επιταγή εμφανιστεί προς πληρωμή πριν από την αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης, ο εκδότης οφείλει να έχει διαθέσιμα τα χρήματα για την πληρωμή της.
Στην περίπτωση που η επιταγή είναι ακάλυπτη, ο κομιστής μπορεί να ασκήσει αγωγή εναντίον του εκδότη για την είσπραξη του ποσού της επιταγής. Στην αγωγή αυτή, ο κομιστής πρέπει να αποδείξει ότι η επιταγή είναι έγκυρη και ότι ο εκδότης έχει υποχρέωση να την πληρώσει.
Η μεταχρονολόγηση μιας επιταγής μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις για τον εκδότη, καθώς μπορεί να δυσκολέψει την πληρωμή της επιταγής και να οδηγήσει σε νομικές συνέπειες.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 28, 29, 56 και 79 παρ. 1 του ν. 5960/1933 “περί επιταγής” συνάγεται ότι η σημείωση του χρόνου έκδοσης της επιταγής είναι απαραίτητο τυπικό στοιχείο του κύρους της.
Το άρθρο 1 του νόμου ορίζει ότι “επιταγή είναι το έγγραφο με το οποίο ο εκδότης διατάζει την τράπεζα να καταβάλει στον δικαιούχο ή στον κομιστή ή σε τρίτο ορισμένο ποσό χρημάτων”. Το άρθρο 2 ορίζει ότι “η επιταγή πρέπει να περιέχει τα εξής στοιχεία:
α. την επωνυμία “επιταγή”. β. την άνευ όρων διαταγή να καταβληθεί ορισμένο ποσό χρημάτων. γ. το όνομα του υπόχρεου να πληρώσει (εκδότη). δ. την ημερομηνία έκδοσης. ε. το όνομα του δικαιούχου. στ. την υπογραφή του εκδότη”.
Το άρθρο 28 ορίζει ότι “η επιταγή που δεν περιέχει τα στοιχεία που αναφέρονται στις περιπτώσεις γ’, δ’ και ε’ του άρθρου 2, είναι άκυρη”. Το άρθρο 29 ορίζει ότι “η επιταγή που δεν περιέχει την ημερομηνία έκδοσης είναι άκυρη, εκτός αν αυτή συμπληρωθεί πριν από την εμφάνιση”.
Το άρθρο 56 ορίζει ότι “η επιταγή που δεν πληρώθηκε κατά την εμφάνιση της, είναι ακάλυπτη”. Το άρθρο 79 παρ. 1 ορίζει ότι “ο κομιστής της ακάλυπτης επιταγής έχει το δικαίωμα να ασκήσει αγωγή κατά του εκδότη, του οπισθογράφου και του ενεχόμενου”.
Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι η σημείωση του χρόνου έκδοσης της επιταγής είναι απαραίτητο τυπικό στοιχείο του κύρους της, καθώς αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία της επιταγής, σύμφωνα με το άρθρο 2 του νόμου. Η επιταγή που δεν περιέχει την ημερομηνία έκδοσης είναι άκυρη, εκτός αν αυτή συμπληρωθεί πριν από την εμφάνιση. Σε περίπτωση που η επιταγή είναι ακάλυπτη, ο κομιστής έχει το δικαίωμα να ασκήσει αγωγή κατά του εκδότη, του οπισθογράφου και του ενεχόμενου.
Ειδικότερα, η σημείωση του χρόνου έκδοσης της επιταγής είναι απαραίτητη για τους εξής λόγους:
Να προσδιοριστεί η χρονική στιγμή κατά την οποία γεννάται η υποχρέωση του εκδότη να πληρώσει την επιταγή.
Να προσδιοριστεί η προθεσμία εμφάνισης της επιταγής.
Να προσδιοριστεί η ημερομηνία κατά την οποία η επιταγή θεωρείται ότι έχει εμφανιστεί, σε περίπτωση που δεν εμφανιστεί κατά την ημέρα που καθορίζεται από τη σύμβαση της επιταγής.
Η σημείωση του χρόνου έκδοσης της επιταγής μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο, είτε με ψηφία είτε με λέξεις. Ωστόσο, είναι προτιμότερο να γίνεται με ψηφία, καθώς αυτό διευκολύνει την ανάγνωση και την κατανόηση της επιταγής.
