Σε αυτό το άρθρο, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τον όρο “συκοφαντική δυσφήμηση,” συγκρίνοντάς τον με την έννοια της δυσφήμησης και της εξύβρισης, με σκοπό να τον κατανοήσουμε καλύτερα. Στη συνέχεια, θα εξετάσουμε γιατί το νομικό μέσο του εξώδικου σε περιπτώσεις συκοφαντικής δυσφήμησης μπορεί να συμβάλει στην επίλυση διαφορών ανάμεσα στα μέρη. Τα αδικήματα κατά των νόμιμων συμφερόντων, της φήμης και της κύρους είναι διαδεδομένα, είτε στο πεδίο της δικαστικής διαδικασίας, είτε στην καθημερινή κοινωνία. Η αποστολή ενός εξωδίκου σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να λειτουργήσει ως μέθοδος για να εξαμβλύνει την ένταση μεταξύ των εμπλεκομένων μερών ή ως τρόπος να αποκαταστήσει τη φήμη του θύματος από την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Τι είναι, όμως, το Εξώδικο για συκοφαντική δυσφήμηση;
Αναφερόμενο στο εξώδικο για συκοφαντική δυσφήμηση, πρόκειται για ένα επίσημο έγγραφο που συνήθως συντάσσεται από νομικό ειδικό και καταγράφει τις απόψεις ενός μέρους σχετικά με μια νομική υπόθεση. Αυτή η υπόθεση μπορεί να έχει νομικές επιπτώσεις και το εξώδικο συνήθως λειτουργεί ως τελευταία προειδοποίηση πριν από την έναρξη δικαστικών διαδικασιών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στις αιτήσεις πληρωμών, το εξώδικο είναι αναγκαίο για να εξασφαλιστούν ορισμένα δικαιώματα. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό του εξωδίκου είναι ότι καταρτίζεται από δικαστικό επιμελητή, καθιστώντας το ένα επίσημο έγγραφο που δημιουργείται με την εποπτεία του δικαστικού ειδικού και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Τι είναι η συκοφαντική δυσφήμηση;
Στο άρθρο 363 του Ποινικού Κώδικα, μετά το Νόμο 4619/2019 που αναφέρεται ως “Συκοφαντική Δυσφήμηση,” ορίζεται ότι:
Εάν, σε περίπτωση που αναφέρθηκε προηγουμένως, η κατάσταση είναι ψευδής και ο υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή. Αν η πράξη διαπράττεται δημοσίως, με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω διαδικτύου, η ποινή είναι φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή.
Η κατηγορία της ψευδοδυσφήμισης αποτελεί μία από τις πιο σοβαρές παραβάσεις της τιμής ενός ατόμου. Αυτή η μορφή δυσφήμισης διαφέρει από την απλή δυσφήμιση στο γεγονός ότι ο δράστης γνωρίζει ότι καταδικάζει κάποιον άλλον με ψευδείς κατηγορίες, γνωρίζοντας την αναληθή φύση των κατηγοριών του. Ο ποινικός νόμος είναι αυστηρότερος όσον αφορά αυτήν τη μορφή δυσφήμισης σε σύγκριση με άλλες παρόμοιες παραβιάσεις, όπως η εξύβριση και η απλή δυσφήμιση. Στην περίπτωση της ψευδοδυσφήμισης, ο δράστης επιδιώκει να μειώσει το κύρος του θύματος μέσω ψευδών κατηγοριών, προσπαθώντας έτσι να επηρεάσει αρνητικά την εικόνα που έχει η κοινωνία για εκείνο το άτομο.
Η έννοια της δυσφήμισης καλύπτεται από το άρθρο 362 του Ποινικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον Νόμο 4619/2019. Σύμφωνα με αυτό, “Οποιοσδήποτε, με οποιονδήποτε τρόπο, δηλώνει ή διαδίδει δηλώσεις σχετικά με κάποιο άλλο πρόσωπο που μπορεί να προκαλέσουν ζημία στην τιμή ή τη φήμη του, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως ένα έτος ή χρηματική ποινή. Αν η πράξη διαπράχθηκε δημοσίως ή μέσω διαδικτύου, η ποινή είναι φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.” Η δυσφήμιση συνίσταται στην αδίκη πράξη όπου ο δράστης προβαίνει σε ψευδείς δηλώσεις σχετικά με πραγματικά γεγονότα που μπορεί να βλάψουν την τιμή ή τη φήμη ενός ατόμου, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά την εικόνα του στην κοινωνία. Είναι αρκετός ο υπαιτιότας να επιδεικνύει δόλο, προσπαθώντας να προξενήσει βλάβη στην υπόληψη του θύματος με τις δυσφημιστικές του δηλώσεις.
Στην περίπτωση του αδικήματος της εξύβρισης, ο δράστης χρησιμοποιεί υβριστικά λόγια και φράσεις που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του θύματος. Αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιεί λεκτικό περιεχόμενο που προκαλεί ζημία στην τιμή του θύματος, προσβάλλοντας την προσωπική αξιοπρέπεια και την αντίληψη που έχουν για τον εαυτό του οι άλλοι, βάσει του προσωπικού, διανοητικού και ηθικού υποβάθρου του θύματος. Επιπλέον, η εξύβριση μπορεί να συμπεριλαμβάνει αξιολογικές κρίσεις που δεν είναι υποκείμενες σε απόδειξη.
Σε σχέση με την αποστολή ενός εξώδικου με δικαστικό επιμελητή στην περίπτωση της συκοφαντικής δυσφήμισης, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να εξυπηρετηθεί. Οι εξώδικοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο για το θύμα να ζητήσει από τον δράστη να ανασκευάσει τις ψευδείς δηλώσεις του και να τις διορθώσει, είτε μέσω δημοσίευσης σε μέσο ενημέρωσης ή ιστοσελίδα. Μέσω αυτής της διαδικασίας, το θύμα επιδιώκει να αποκαταστήσει τη φήμη του και να διορθώσει τυχόν αρνητικές απόψεις που έχουν διαμορφωθεί για εκείνο. Επιπλέον, το εξώδικο μπορεί να λειτουργήσει ως προειδοποίηση προς τον δράστη προτού ασκηθεί νομική δράση κατά του για τη συκοφαντική δυσφήμιση. Μπορεί να αποτελέσει την τελευταία ευκαιρία για τον δράστη να αναθεωρήσει τη συμπεριφορά του προτού οδηγηθεί σε δικαστική διαδικασία.
Συμπερασματικά
Συνολικά, το εξώδικο με δικαστικό επιμελητή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο για την αποκατάσταση της φήμης, την προειδοποίηση του δράστη και την προσπάθεια αποφυγής της δικαστικής διαδικασίας.
