Είναι γεγονός ότι το έγκλημα της απειλής είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στα δικαστήρια της χώρας και το συναντάμε σχεδόν καθημερινά. Πρωταρχικός στόχος του νομοθέτη είναι η διασφάλιση των έννομων αγαθών της προσωπικής ελευθερίας και ιδίως του δικαιώματος του ατόμου να κινείται και να ενεργεί χωρίς το φόβο παρενόχλησης ή απειλής. Συχνά ο δράστης της απειλής επιδίδεται σε επίμονη καταδίωξη, παρενόχληση ή απειλές κατά του θύματος. Σκοπός του νόμου είναι να αντιμετωπίσει τέτοιες ενέργειες και να διασφαλίσει την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών.
Το αδίκημα της απειλής, όπως ορίζεται στο άρθρο 333 του Αστικού Κώδικα, εμπίπτει στην κατηγορία των κοινών εγκλημάτων. Αυτό το είδος εγκλήματος μπορεί να διαπραχθεί από οποιονδήποτε, χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένα προσόντα. Το άρθρο ορίζει ότι όποιος προκαλεί φόβο ή ανησυχία σε άλλο πρόσωπο απειλώντας το με βία ή με παράνομη πράξη ή παράλειψη μπορεί να αντιμετωπίσει ποινή φυλάκισης έως ένα έτος ή χρηματική ποινή. Επιπροσθέτως, το ίδιο πρόστιμο μπορεί να επιβληθεί και σε όποιον επίμονα ακολουθεί ή καταδιώκει άλλο άτομο, ιδίως με τη χρήση τηλεπικοινωνιακών ή ηλεκτρονικών μέσων, παρά τη ρητή αντίθετη βούλησή του, ακόμη και αν δεν υπάρχει πραγματική απειλή βίας ή παράνομης πράξης.
Το άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα εξετάζει τις συνέπειες της απειλητικής συμπεριφοράς. Το τμήμα αυτό περιγράφει το ποινικό αδίκημα της παράνομης απειλής προς άλλους. Συγκεκριμένα, το άρθρο προβλέπει ότι όποιος απειλεί να προκαλέσει βλάβη σε άλλο πρόσωπο μπορεί να αντιμετωπίσει
Σύμφωνα με το άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα, εάν ο δράστης χρησιμοποιεί απειλές για να προκαλέσει τρόμο ή πανικό στο θύμα, μπορεί να τιμωρηθεί. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει απειλές βίας ή άλλες παράνομες πράξεις. Δεν έχει σημασία αν η συγκεκριμένη απειλή θα προκαλούσε κανονικά τρόμο ή όχι, αρκεί το θύμα να παραμένει σε κατάσταση φόβου ή πανικού. Η νομική προσέγγιση αυτού του αδικήματος είναι εξατομικευμένη και δεν λαμβάνει υπόψη το μέσο άτομο. Η χρήση βίας δεν είναι απαραίτητη για τη διάπραξη ενός εγκλήματος απειλής και η απειλή μπορεί να πραγματοποιηθεί με διάφορους τρόπους. Ορισμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν νεύματα, επιθετική γλώσσα του σώματος, λεκτική επιθετική επικοινωνία, γράψιμο σε επιθετικό τόνο ή οποιονδήποτε άλλο κατάλληλο τρόπο.
Όσον αφορά τη βία, η απειλή μπορεί να στρέφεται κατά του πραγματικού αποδέκτη της απειλής, ενός προσώπου που συνδέεται στενά με τον αποδέκτη, ή ακόμη και κατά της περιουσίας του θύματος ή των ατόμων που συνδέονται στενά με το θύμα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο της απειλητικής συμπεριφοράς, η απειλή θα μπορούσε επίσης να πραγματοποιηθεί από τρίτο πρόσωπο. Ωστόσο, πέρα από τη σωματική βία, το αδίκημα της απειλής μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την απειλή διάπραξης άλλης παράνομης πράξης ή αμέλειας από τον δράστη. Το αν η πράξη ή η παράλειψη θεωρείται παράνομη ή όχι, καθορίζεται από το αν ο δράστης έχει το δικαίωμα να εκτελέσει μια τέτοια πράξη ή παράλειψη ή αν αντιβαίνει στο νόμο.
Υπάρχει επίσης η γνωστή περίπτωση της παρενόχλησης – κατά την οποία ο δράστης ακολουθεί ή επισκέπτεται συνεχώς το θύμα του, συνήθως σε οικεία μέρη. Αυτό το είδος απειλητικού αδικήματος μπορεί να περιλαμβάνει επίμονες επισκέψεις στην οικογένεια, στον χώρο εργασίας ή στο κοινωνικό περιβάλλον του θύματος, προσπάθειες να προσεγγίζει συνεχώς το θύμα και άλλα μέσα προσέγγισης του θύματος, όπως η χρήση τηλεπικοινωνιών. Για να ισχύει το αδίκημα της απειλής, το θύμα πρέπει να έχει εκφράσει την αντίθεσή του στη συγκεκριμένη συμπεριφορά του δράστη.
Σε σχέση με την υποκειμενική φύση του αδικήματος της απειλής, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κάθε είδους δόλος, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του πιθανού δόλου του δράστη για τη δημιουργία φόβου ή ανησυχίας στο θύμα, θα ήταν επαρκής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η διατύπωση του άρθρου δεν υποδηλώνει ότι ο δράστης πρέπει απαραίτητα να έχει την πρόθεση να προκαλέσει στο θύμα συναισθήματα φόβου, άγχους ή τρόμου μέσω της συμπεριφοράς του. Για να κατανοήσουμε πλήρως το έγκλημα της απειλής, είναι απαραίτητο να κάνουμε διάκριση μεταξύ δύο διαφορετικών εννοιών, δηλαδή του τρόμου και του συναγερμού. Ο τρόμος αναφέρεται σε ένα ξαφνικό και ακραίο αίσθημα φόβου, ενώ το άγχος αναφέρεται σε μια κατάσταση ψυχικής ανησυχίας και δυσφορίας. [Επεξήγηση]: Το παραφρασμένο διευρυμένο κείμενο είναι γραμμένο με ουδέτερο και ενημερωμένο ύφος, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες παραμέτρους. Η χρήση τεχνικών όρων και επεξηγήσεων είναι κατάλληλη για ένα ενημερωτικό κείμενο που απευθύνεται σε ένα κοινό με γνώσεις. Το κείμενο είναι ακριβές και συνοπτικό, αποφεύγοντας τη χρήση καθομιλουμένων ή περιστασιακών εκφράσεων που δεν είναι κατάλληλες για ένα ουδέτερο επίπεδο τυπικότητας. Δεν υπάρχει ένδειξη συγκεκριμένου τομέα, οπότε το κείμενο παραμένει γενικό.
Το άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα περιέχει δύο εκδοχές του εγκλήματος της απειλής. Η πρώτη παράγραφος προβλέπει την πλημμεληματική εκδοχή, η οποία επισύρει ποινή φυλάκισης έως ένα έτος ή πρόστιμο που κυμαίνεται από 10 ημέρες έως 1 έτος. Η δεύτερη παράγραφος παρουσιάζει την επιβαρυμένη εκδοχή του εγκλήματος της απειλής, η οποία επισύρει ποινή φυλάκισης έως τρία έτη ή χρηματική ποινή. Η ποινή αυτή εφαρμόζεται όταν το έγκλημα διαπράττεται εναντίον ανηλίκου, ατόμου που τελεί υπό την επιμέλεια ή την προστασία του δράστη ή ατόμου που συζεί με τον δράστη ή έχει σχέση εργασίας ή υπηρεσίας μαζί του. Στις περιπτώσεις που η απειλή στρέφεται κατά συζύγου ή συντρόφου, ισχύει η ίδια ποινή. Η παράγραφος τρία του άρθρου 333 του Αστικού Κώδικα διευκρινίζει ότι η πράξη δεν διώκεται αυτεπαγγέλτως, αλλά το θύμα πρέπει να υποβάλει μήνυση εντός τριών μηνών. Αυτό σημαίνει ότι το έγκλημα της απειλής πρέπει να καταγγελθεί από το θύμα και δεν είναι αρμοδιότητα των αρχών να κινήσουν διαδικασία χωρίς καταγγελία.
Συμπερασματικά
Στην ουσία, η πράξη της απειλής θεωρείται πλημμέλημα, το οποίο διώκεται μόνο αν το θύμα υποβάλει καταγγελία. Παρόλο που υπάρχουν διάφοροι βαθμοί αυτού του εγκλήματος, οι ποινές είναι πάντα στη σφαίρα των πλημμελημάτων και όχι των κακουργημάτων. Σύμφωνα με το άρθρο 333 του Ποινικού Κώδικα, το συγκεκριμένο αδίκημα είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα αδικήματα που τα δικαστήρια στη χώρα μας έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά. Ως αναγνώστης με γνώσεις σε νομικά θέματα, ίσως γνωρίζετε ήδη τις διακρίσεις στις ποινές για τα απειλητικά εγκλήματα που κυμαίνονται από απλές έως πιο σοβαρές παραλλαγές. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ανεξάρτητα από τον βαθμό του αδικήματος, η ποινή θα εμπίπτει πάντα στις παραμέτρους των πλημμελημάτων και όχι των κακουργημάτων. Η ευρεία επικράτηση αυτού του είδους εγκλημάτων υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεχή προσοχή και ευαισθητοποίηση όσον αφορά τα νομικά ζητήματα που σχετίζονται με την απειλητική συμπεριφορά.
