Σε αρκετά διαζύγια χρησιμοποιείται από τα μέρη το αμάχητο τεκμήριο της διετούς διαστάσεως, το οποίο όμως θα πρέπει να αποδειχθεί για να οδηγήσει στη λύση του γάμου. H χρήση του συγκεκριμένου τεκμηρίου δικαιολογείται απο το γεγονός, πως αν αποδειχθεί οδηγεί αυτομάτως στη λύση του γάμου, ενώ τα υπόλοιπα τεκμήρια είναι μαχητά και ως εκ τούτου δεκτικά επιχειρηματολογικής αντικρούσεως.
Πως όμως αποδεικνύεται πως έχει συμπληρωθεί η διετής διάσταση μεταξύ των συζύγων;
Για το συγκεκριμένο ερώτημα, η απάντηση δε γίνεται να είναι εύκολη και μονοδιάστατη. Εξαρτάται η απόδειξη της διετούς διαστάσεως, από το προσκομιθέν στο δικαστήριο αποδεικτικό υλικό. Σίγουρα κάποιος μάρτυρας που να πιστοποιεί τη συμπλήρωση του χρονικού διαστήματος της διετίας, έγγραφα που δεικνύουν χωριστή εγκατάσταση και ενδεχομένως κάποιο εξώδικο που να αναφέρεται στην απομάκρυνση από τη συζυγική κατοικία το κρίσιμο χρονικό σημείο για τη συμπλήρωση της διετίας, αποτελούν βοηθητικοί παράγοντες, ώστε το δικαστήριο να μπορέσει να εξακριβώσει αν όντως συμπληρώθηκε η διετής διάσταση των συζύγων.
H διετής διάσταση, συνιστά το αμάχητο τεκμήριο του κλονισμού του γάμου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1439 παρ. 3 ΑΚ, η οποία αναφέρει πως <<εφόσον οι σύζυγοι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς από δύο τουλάχιστον χρόνια, ο κλονισμός τεκμαίρεται αμάχητα και το διαζύγιο μπορεί να ζητηθεί, έστω και αν ο λόγος του κλονισμού αφορά το πρόσωπο του ενάγοντος. Η συμπλήρωση του χρόνου διάστασης υπολογίζεται κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής και δεν εμποδίζεται από μικρές διακοπές που έγιναν ως προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων μεταξύ των συζύγων>> Πλέον εκ του αναφερθέντος άρθρου, έχει καθιερωθεί το σύστημα του αντικειμενικού κλονισμού. Από τη συμπλήρωση της διετούς διαστάσεως, τεκμαίρεται αμάχητα ο αντικειμενικός κλονισμός του γάμου, ο οποίος έτσι δε χρειάζεται να αποδειχθεί και το δικαστήριο προβαίνει στη λύση του γάμου, εφόσον φυσικά διαπιστώσει τη πρόθεση για διάσταση. Σημαντικό είναι να επισημανθεί πως, ο εναγόμενος δε δύναται να ανταποδείξει πως δε κλονίστηκε ισχυρά ο γάμος, παρά το γεγονός πως η διακοπή της συμβίωσης διήρκησε δύο έτη.
Διαβάστε – Περιουσία που αποκτήθηκε μετά το γάμο
Η συμβίωση περιλαμβάνει δύο στοιχεία το εξωτερικό υλικό (συγκατοίκηση, κοινή ζωή) και το εσωτερικό ψυχολογικό (αμοιβαία υποχρέωση αγάπης, πίστη, σεβασμός, γενετήσιες σχέσεις κ.α). Αντιθέτως, διάσταση είναι η φυσική και ψυχική απομάκρυνση μεταξύ των συζύγων, με την πρόθεση τους να μην έχουν πλέον κοινωνία βίου. Για να υφίσταται διάσταση, σύμφωνα με μια άποψη θα πρέπει να υφίσταται συνύπαρξη της απουσίας και των δύο στοιχείων, ήτοι τόσο του εξωτερικού υλικού όσο και του εσωτερικού ψυχολογικού. Συνεπώς, σύμφωνα με αυτή τη θέση αν το ζεύγος έχει κοινωνία βίου χωρίς φυσική συνοίκηση, διάσταση δεν υπάρχει. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να λάβετε από δικηγόρο διαζυγίων.
Άλλη άποψη υποστηρίζει πως ουσιώδες στοιχείο για να ενυπάρχει διάσταση είναι το εσωτερικό, βουλητικό στοιχείο, καθώς αυτό είναι που χαρακτηρίζει την έγγαμη σχέση και όχι το εξωτερικό, υλικό στοιχείο της συγκατοίκησης. Άλλη μια επιστημονική θέση είναι πως για να θεωρηθεί πως ενυπάρχει διάσταση, θα πρέπει να απουσιάζουν είτε τα εξωτερικά είτε τα εσωτερικά γνωρίσματα της έγγαμης συμβίωσης. Ο Άρειος Πάγος ως προς τη διάσταση, αποδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στην απομάκρυνση του ενός εκ των συζύγων από τη συζυγική στέγη, καθώς έτσι δεικνύεται η πρόθεση του απομακρυνόμενου συζύγου για διακοπή της έγγαμης συμβίωσης.
Πως προσδιορίζεται όμως το χρονικό σημείο για την έναρξη της διετούς διάστασης;
Κατ’ άρθρον 1439 παρ. 3 ΑΚ, για να θεμελιωθεί το αμάχητο τεκμήριο της διετούς διάστασης, θα πρέπει η διάσταση να έχει χρονική διάρκεια τουλάχιστον δύο ετών. Αναφορικά με το χρόνο έναρξης της διετίας, μια επιστημονική θέση θεωρεί πως η έναρξη της εντοπίζεται στο χρονικό σημείο συνύπαρξης του εξωτερικού – αντικειμενικού στοιχείου με το εσωτερικό βουλητικό στοιχείο της διάστασης. Άλλη επιστημονική θέση υποστηρίζει, πως η διετής διάσταση αρχίζει από τότε που λείπει είτε υλικό είτε το βουλητικό στοιχείο της συμβιώσεως. Ωστόσο, η ορθότερη και επιστημονικά επικρατούσα άποψη είναι πως η έναρξη της διετούς διάστασης οριοθετείται στο χρονικό σημείο της απουσίας του βουλητικού στοιχείου για συμβίωση. Στη πράξη αυτό σημαίνει πως ακόμα και αν το ζεύγος συγκατοικεί, η έναρξη της διετίας ξεκινά από τη στιγμή που έχει παύσει η βούληση για συμβίωση. Πότε όμως συμπληρώνεται η διετία;
Η διετία θα πρέπει να έχει συμπληρωθεί, μέχρι το χρόνο της συζήτησης της αγωγής. Αν όμως, παρά τη παρέλευση της διετούς διαστάσεως των συζύγων, δεν υπάρχει διάσταση των συζύγων κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής, το αμάχητο τεκμήριο της διετούς διάστασης δεν εφαρμόζεται. Επισημαίνεται πως οι μικρές διακοπές της διάστασης για την αποκατάσταση της συζυγικής σχέσης δεν υπολογίζονται ως διακοπή της διάστασης, καθώς έτσι έχει προβλέψει ο νομοθέτης στο άρθρο 1439 παρ.3 εδ.β΄ΑΚ. Συνηθισμένες περιπτώσεις μικρών διακοπών της διάστασης είναι οι επισκέψεις του συζύγου για τακτοποίηση κοινών περιουσιακών υποθέσεων, καθώς και οι επισκέψεις του συζύγου που απουσιάζει από την οικογενειακή στέγη για ζητήματα που αφορούν προβλήματα με τα ανήλικα τέκνα.
Συμπερασματικά
Συνοψίζοντας, η απόδειξη της διετούς διάστασης των συζύγων πραγματοποιείται με τους κανόνες της αποδεικτικής διαδικασίας, όπως τους ορίζει η Πολιτική Δικονομία. Οι μάρτυρες, τα έγγραφα και απεσταλθέντα εξώδικα είναι το συνηθέστερο και αποτελεσματικότερο αποδεικτικό υλικό, για να αποδειχθεί η διετής διάσταση ανάμεσα στο ζεύγος. Ωστόσο θα μπορούσαμε να πούμε πως, αν δεν υφίσταται απομάκρυνση από τη συζυγική κατοικία / οικογενειακή στέγη, ο δείκτης αποδεικτικής δυσκολίας για την οριοθέτηση του χρονικού σημείου έναρξης και συμπληρώσεως της διετούς διαστάσεως είναι επαυξημένος. Καλό θα ήταν λοιπόν να μη θεωρείται το <<αυτόματο διαζύγιο >> μια τυπική διαδικασία αλλά να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Σας ευχαριστούμε για την ενημέρωση.